Mijn Verhaal
Ik klaag niet. Zeker niet. Ik heb het allemaal mooi voor elkaar. Huisje, boompje, beestje. Toch is er een aantal jaar geleden een bepaalde onrust ontstaan. Een onrust die niet weg ging. Vier jaar geleden kreeg ik een burn-out. En wat voor een.
Waar kwam die onrust vandaan en hoe belandde ik in een burn-out?
Als ik nu terug kijk, denk ik dat mijn lichaam mij al meerdere signalen heeft gegeven. Ik was vaak prikkelbaar, moe en regelmatig grieperig. Ook heb ik met een hele heftige vorm van de ziekte van Pfeiffer een tijd in het ziekenhuis gelegen. Ik heb niet naar deze signalen geluisterd. Sterker nog, ik heb ze genegeerd. Ik had geen tijd voor “gedoe”. Alles moest zoals ik het mij had voorgesteld. Anderen hadden hoge verwachtingen van mij en die moesten waar gemaakt worden. Nu weet ik beter. Die verwachtingen maak ik zelf.
In die tijd heb ik heel veel gewandeld en nagedacht. De natuur was toen, en is nog steeds, een uitlaatklep voor mij. Tijdens het wandelen in het bos kwamen de gedachten naar boven waar ik overdag niet naar kon luisteren omdat ik te druk was met (over)leven.
En nu?
Dit klinkt als een vervelende tijd, dat klopt. Het was zeker geen feestje. Maar ik heb zo veel geleerd. Het heeft mij inzichten gegeven in wat ik belangrijk vind, waar ik energie van krijg en waarvan niet.
De onrust is vrijwel verdwenen. Er is minder stress, minder moeten en de verwachtingen die ik naar mijzelf heb, zijn realistischer geworden. De tijd die we thuis moesten zijn in het voorjaar van 2020 heeft voor mij bevestigt wat de invloed van een lege agenda kan doen met een mens. Er is meer tijd voor buiten zijn, meer tijd met elkaar, meer ontspanning en meer rust. We hebben niet veel nodig om tevreden te zijn. “Less” is dus echt “more”.
Ik ben er van overtuigd dat buiten zijn, genieten van kleine dingen en een simpel leven kunnen bijdragen aan een gelukkiger, rijker en rustiger leven met meer betekenis. In deze tijd moet en gaat alles zo snel, dit staat ons geluk en bewustzijn in de weg.
Waarom Samen op Avontuur?
Veel mensen dromen er van; een rustig(er), vrij(er) en simpel(er) leven. Maar hoe doe je dit eigenlijk? Waar begin je? Ondanks dat ik de afgelopen lopen jaren veel geleerd en toegepast heb, is dit in zekere vorm nog steeds een zoektocht voor mij, helemaal met drie jonge kinderen.
Ik zie dat mijn kinderen erg genieten van buiten zijn, maar ook de hang naar schermpjes hebben. Wat ik hen, maar ook alle andere ouders/opa’s/oma’s wil meegeven is om met hun kinderen naar buiten te gaan. Ze te leren te genieten van de natuur, te klimmen en klauteren en vooral lekker vies te worden. Mijn doel is om zo iedereen te laten zien en ervaren hoe mooi de natuur is en dat je rust kunt vinden in de simpele dingen van het leven. Dat is de reden dat ik Samen op Avontuur ben begonnen. Ik wil mijn ervaringen, ideeën en hersenspinsels met jullie delen. Laten we samen op avontuur gaan!
