Het weer wordt warmer en de korte broeken, T-shirts en slippers komen weer uit de kast. De meeste kinderen zullen meer buiten gaan spelen. Dit is de perfecte tijd om de schermgewoonten van je kind -en niet te vergeten van jezelf- te veranderen. Maar hoe verander je de schermgewoonte van je kind?

 

Minder tijd op een scherm

Ik probeer mijn kinderen zo min mogelijk op een scherm te laten. Er zijn relatief veel dagen bij dat ze niet achter een scherm zitten of maar een half uur per dag. Langer dan dit heb ik liever niet. Niet omdat ik denk dat schermpjes alleen maar slecht zijn of geen waarde hebben. En ook niet omdat ik na schooltijd -en in het weekend- een geweldige waslijst aan activiteiten klaar heb staan die de kinderen moeten gaan doen. Het is voor een groot deel omdat IK anders verslaafd raak. Niet alleen verslaafd aan mijn telefoon, maar vooral aan de stilte die gepaard gaat tijdens het schermgebruik van mijn kinderen. Ik houd echt van rust en stilte, dus eigenlijk zijn schermen DE uitkomst om dit voor elkaar te krijgen. Toch vind ik het ook de meest gemakkelijke weg…

 

Wat dan wel?

Ik wil mijn kinderen leren om zich te kunnen vermaken zonder een scherm, zich zo te vervelen dat ze met de meest creatieve ideeën komen. Ik wil dat zij spelen en ruzie maken met anderen, zodat zij leren hoe ze kunnen geven en nemen en weten hoe zij sociaal kunnen zijn. Ik wil dat ze gezond zijn doordat zij voldoende bewegen en veel buitenspelen. Ik wil dat ze van top tot teen onder de modder thuis komen met een enorme glimlach op hun gezicht en zeggen dat ze de meest geweldige dag hebben gehad.

 

Maak ik het mijzelf nu heel moeilijk?

Tja, in de praktijk betekent dit dat ik er iets meer werk van heb en dat er minder stilte in huis is. Op een moment dat ik rust en stilte nodig heb baal ik soms enorm van deze beslissing, maar ik weet wat het uiteindelijk gaat opleveren. En als ik echt rust wil, dan sluit ik mijzelf gewoon op in de wc. Maar helaas weten de kinderen mij daar vaak te vinden.

Tuurlijk, als het dagenlang met bakken uit de hemel komt, zal ik sneller toegeven dan als het prachtig weer is. Inmiddels hoef ik niet eens meer antwoord te geven op hun vraag: “Mag ik even gamen?” Ik hoef alleen mijn wenkbrauwen op te trekken en naar buiten te wijzen. Over het algemeen verloopt dit heel soepel en soms balen ze ervan. Heel eerlijk gezegd…dat is echt hun probleem. Ik hoop dat ze mij er later dankbaar voor zullen zijn.

 

Gewoonte

Het probleem met schermtijd is hoe gemakkelijk dit een gewoonte wordt. Vaak zie je dat goede gewoontes lang nodig hebben om in te slijten, terwijl slechte gewoontes makkelijk zijn aangeleerd. Denk maar eens aan sporten of minder chocola eten, poeh..dat kost -in mijn geval- heel wat wilskracht. Terwijl urenlang op Instagram scrollen of elke avond een koekje bij de thee, er zo inzitten.

 

Hoe werkt een gewoonte?

Een gewoonte werkt als volgt:

  1. Er is een signaal. Denk aan ruziemakende kinderen, een huilende peuter, een puber die al haar ellende NU kwijt wil, een maaltijd die gekookt moet worden en was die zich heeft opgestapeld tot aan het plafond.
  2. Dan komt de routine. De ouder denkt: “Whaaah, NU EVEN NIET!” en zegt: “Ga maar even tv kijken.” of “Je mag wel even gamen.” Dus de kinderen nestelen zich achter een scherm en de ouder kan zijn taak uitvoeren.
  3. Tenslotte is er de beloning. Dit is een “meditatieve” staat voor het kind en de ouder kan in alle rust zijn taak uitvoeren of een moment voor zichzelf pakken.

En hoppa, er heeft zich een gewoonte gevormd!

 

Hoe verander je de schermgewoonte van je kind?

De makkelijkste manier om een schermgewoonte te veranderen is door de routine te doorbreken. Dit gaat het gemakkelijkste bij een seizoenswisseling. En laat de lente en de zomer daar nou net het uitgelezen moment voor zijn! Het wordt warmer, kinderen gaan (nog) meer naar buiten en brengen -over het algemeen- minder tijd binnen op een scherm door.

Dus wanneer het signaal zich voordoet -huilende en ruziemakende kinderen- zet je het schermgebruik om door -met z’n allen- naar buiten te gaan. Daar kun je bv. buiten spelletjes te doen, te skeeleren of een parcours uitzetten. In de dagen die volgen probeer je steeds meer buitentijd in te roosteren. De beloning zal vergelijkbaar zijn met de rust en stilte van schermen. Sterker nog, dit is zelfs een grotere beloning; rust en stilte in de natuur en kinderen die met elkaar spelen. Het allermooiste is dat deze tijd niet gepaard gaat met het wegnemen van een stukje jeugd, maar met het maken van mooie herinneringen met elkaar in een gezonde omgeving. In plaats dat hun brein op de automatische piloot gaat en geprikkeld moet worden door flitsende beelden, harde geluiden en een zekere vorm van bezigheidstherapie. De kinderen moeten zich nu zelf vermaken, gaan op ontdekkingstocht, hun creativiteit zal worden aangesproken en zij komen ook nog tot rust. Uiteindelijk hoop je dat ze de vraag: “Mag ik gamen.” gaan vervangen door “Mag ik buitenspelen?

 

Wil je ook zo graag de schermgewoonte van jezelf en je gezin veranderen? Of misschien heb je dit al gedaan? Ik ben benieuwd hoe jij dit dan hebt aangepakt.